Τεταρτη βράδυ
απ΄το δυάρι γέλιο κουβέντα και μουσική
απ΄το μπαλκόνι ένα φεγγάρι σαν να μου γνέφει
Θα ξαναρθεί
Πρέπει να πέσω πρέπει να αντέξω
Όλου του κόσμου τις ενοχές
Το πρόσωπό σου τα σ αγαπώ σου
Τις μεθυσμένες μας αναπνοε΄ςε
Έχει μια ψύχρα αυτή η Τετάρτη
Ένα παράπονο αυτή η ζωή
Μόνο τα μάτια σου μου λένε κάτι
Η θύμησή σου με κρατάει ζωντανή
Τετάρτη βράδυ
Σε περιμένω
Νοιώθω τους δίπλα μου μες στα φιλιά
Ένα τηλέφωνο χτυπάει ξένο
Τρέχω κι ας ξέρω πως δεν με αφορά
Πρέπει να πεσω πρέπει να αντέξω
Αυτό το σώμα που με πονά
Πρέπει μωρό μου να σε φορέσω
Σα χίλια ηρεμιστικά
