Μέσα σου κοιτώ χαλάσματα από ενοχές
και του έρωτα φαντάσματα, γνώριμες σκιές,
μα δεν υπήρχα πουθενά μέσα σ’ αυτές
αχ, μέσα σ’ αυτές.
Όταν ο ένας απ’ τους δυο μας φεύγει σιωπηλά
τον ίδιο δρόμο κάνει δυο φορές,
μι’ αγάπη σ’ άλλη αγάπη δε χωρά
μια φλόγα δεν ανάβει δυο ζωές,
μι’ αγάπη σ’ άλλη αγάπη δε χωρά
μια φλόγα δεν ανάβει δυο ζωές.
Μέσα σου γλυκά βασάνισα λύπες και χαρές,
να μου πούνε ίσα κι άνισα όλες τις στιγμές,
μα δεν υπήρχα πουθενά μέσα σ’ αυτές
αχ, μέσα σ’ αυτές.
Όταν ο ένας απ’ τους δυο μας φεύγει σιωπηλά
τον ίδιο δρόμο κάνει δυο φορές,
μι’ αγάπη σ’ άλλη αγάπη δε χωρά
μια φλόγα δεν ανάβει δυο ζωές,
μι’ αγάπη σ’ άλλη αγάπη δε χωρά
μια φλόγα δεν ανάβει δυο ζωές.
